Als je maar een uur hebt om iemand zo goed mogelijk te begrijpen, dan moet je dat als selectieprofessional allereerst willen. Dat betekent dat je als selectieprofessional van mensen moet houden.
De ergernis die ik van nogal wat klanten hoor, heeft haar grondslag in het gedrag van vooral recruiters en werkgevers zelf. Ze vergeten het om echt te willen begrijpen. Dat slaan ze gewoon over. Dat kan cru klinken, maar het is wat het is. Er worden teveel vragen gesteld die hun eigen beeld lijkt te bevestigen.
Recent onderzoek bevestigt dit beeld.
Het is een bekend psychologisch fenomeen dat altijd meespeelt. Het is waar inspecteurs bij de politie, rechters, psychologen en psychiaters zich van bewust moeten zijn om hun beroep goed uit te kunnen oefenen. Zonder vooroordelen, objectief onderzoeken. Dat is niet eenvoudig.
Objectieve observatie en oprechte interesse tonen, terwijl je je er ook nog eens constant van bewust moet zijn. Doe je dat niet, dan krijg je geheid de verkeerde informatie. Vervolgens worden er beslissingen gemaakt op die verkeerde informatie ennnn… zie hier de oorsprong van de vele “missmatches” tussen werkgever en werknemer.
Daar komt nog bij dat ervaren recruiters nog wel eens gemakzuchtig willen handelen. Ze zijn misschien verveeld of een tikkie arrogant geworden. Iets dat ik zelf heb ervaren gedurende de 10 jaar dat ik werkzaam was in de personeelsbemiddelingssector. De liefde voor het vak, het houden van de mens, is verdwenen. Menselijk maar niet wenselijk.
Dan is het een verademing als iemand jou echt probeert te begrijpen. Als er oprechte aandacht voor jou is. In welke situatie ook. Dat kan in 5 minuten en dus zeker ook in een uur. Het resultaat is je bekent: De beleving is zoveel malen positiever en je hebt meestal een klik. Een afwijzing is dan gemakkelijk te accepteren, veelal terecht en een dienstbetrekking wordt dan de baan van je leven.
Punt is, je kunt er niet -nooit niet- vanuit gaan. De stap die jij moet maken, is er voor te zorgen dat je niet in een energie-vretende-situatie terecht komt, waar je negatief wordt weg gezet. Dat wil je natuurlijk vóór blijven.
Maar, hoe doe je dat?
De 2 tools
Nou, daar komt ie. De meeste selectieprofessionals hebben een aantal basisvragen paraat. Daarnaast dien je exact duidelijk te hebben wat de positie inhoudt, welke verantwoordelijkheden er worden gevraagd en wat dat betekent voor de kennis en kunde (ervaring) die men daarvoor nodig heeft. De vacature-analyse dus. Lees hier hoe je dat het beste kunt doen. Erg belangrijk, want het levert je zoveel tijdwinst op en het bespaart je de ergernis.
In dit blogartikel gaat het om de basisvragen van de selectieprofessional. Ik heb wat onderzoek gedaan naar die basisvragen en kan je de volgende lijst geven, die alles wel zo’n beetje dekt:
- Wat is jouw doel?
- Waar krijg jij energie van?
- Hoe was je jeugd?
- Vertel eens wat over jezelf?
- Waarom denk jij dat deze functie op jouw lijf is geschreven (of simpelweg; waarom solliciteer je?)?
- Waar blijkt dat uit?
- Wat zijn jouw beste kwaliteiten (grootste sterktes, talenten etc.)?
- Wat heb je nog te leren/ wat verwacht je hier te leren?
- Hoe goed kun jij je aanpassen aan veranderende situaties?
- Wat is jouw visie (op het probleem/de situatie etc)?
- Hoe moet een leidinggevende met jou omgaan?
- Wat wil je over 5 (of 10, 20) jaar gedaan hebben, waar wil je dan staan in je loopbaan?
- Hoe ga je dit probleem aanpakken?
- Waarom wil je bij je huidige werkgever weg (mocht dat het geval zijn)?
- Werk je liever in een team of alleen (mocht dat relevant zijn)?
- Als ik jouw leidinggevende op bel, wat zegt die dan over jou – denk je?
- Hoe ga jij om met stress/ druk/ tegenslag?
- Tot slot, de salarisvraag met bijbehorende emolumenten.
Persoonlijke duidelijkheid
Sommige vragen kun je anders formuleren, passend maken voor jouw situatie. Doe dat vooral en zorg dat je er een antwoord op hebt. De beste vraag vind ik nummer 6. Die kun je namelijk overal achter plakken en bij de (toekomstige) werkgever zelf toepassen. Je kunt ‘m ook heel goed voor jezelf inzetten, in allerlei situaties, om zelfreflectie op gang te brengen. Het mooie resultaat is, dat er dan persoonlijke duidelijkheid ontstaat.
Uiteindelijk gaat het om jouw persoonlijke vrijheid. Hoe duidelijker je jezelf kunt presenteren, hoe meer vrijheid je ervaart. In gesprekken met anderen en onverwachte situaties. Het is iets waar je altijd op terug kunt vallen. Bijkomend voordeel, je gaat steeds beter snappen wat je hier op aarde komt doen, waarvoor je bedoeld bent – zeg maar. Het gaat allemaal om bewustwording. Wie je in essentie bent en wat jouw rol hier is. Je gaat het pas zien als je het door hebt. Dat idee.
Andere vragen die je jezelf kunt stellen, kan je uit de vacature-analyse destilleren.
Verantwoordelijkheid nemen
Veel hangt af van de eigen benadering. Deze heb je zelf in handen. Een persoonlijke strategie en een aanvalsplan is dan nodig. Daar krijg je uiteindelijk die nieuwe passende baan voor terug.
Nu er alleen nog even uitvoering aan geven 😉
Wil je meer weten over dit onderwerp, of over re-integratiedienstverlening (burn-out), outplacement, vitaliteit- en duurzaamheidsvraagstukken, neem dan contact met mij op. Kan hier.
Of doe hier de functie- en werkplekcheck >> omdat alles start met het creëren van duidelijkheid voor jezelf.
Het was mij weer een genoegen. Dank voor het lezen van dit blogartikel en tot de volgende keer!
Erik
~
